Nasıl geçti bu pazar...

Pazar günü hava bir güzeldi bir güzeldi… Tüm gün sabahımı geç kalmış kışık yazlık değişimi ile geçirdim. Kendiminkiler bitti, bir de Zeyno hanımınkileri hallettim… Ayy ne güzeldi aslında 0-3 ay, 6-9 ay kıyafetleri, kaldırılanlar nasıl olsa bir daha olmayacak diye öyle çok düşünmeden hurca doldurup, Ali bebek ve Nil bebeğe gönderilmişti. Oysaki şimdi, acaba bunu Ekim-Kasım’da havalar soğuyunca da giyer mi diye dolaplara kaldırdık… Tabi tek tek ayrıştırma işlemi birkaç saat sürdü…

Günün kalanında, anneanne-babaanne-dedeler ile hep birlikte yemeğe Sarıyer sahile gittik. Pide sevmem diyenden korkacaksın, Cemal dede dünyaları yedi :) Sonra dedeler Zeyno'nun "avvaaaa" ları eşliğinde birlikte Ankara yolcusu oldular, babası da tutturdu benim eve gidip çalışmam lazım diye… biz de kızlar toplandık, kendimizi Emirgan parkına attık, iyi ki de atmışız. Bir güzeldi bir güzeldi. Kuzu artık bizim sitenin parkından sıkılmaya başlamıştı, 5-6 tane kaydıraklı bu park, çok ama çok hoşuna gitti….

Daha birkaç haftasına kadar, “kay kork, ııhhh ıhhh” diye ağlayan kuzu (yani Türkçesi, kaymaktan korkuyorum, hayır!), şimdi birinden diğerine koşup duruyor… Ama hala kendini sağlama alıyor. İlla aşağıda biri duracak, onu tutacak J

profesör olacak benim kızım profösör, gördüğü herşeyi okumaya çalışıyor, alıyor eline, ağzını oynatarak okuma numarası yapıyor, babam da ananı yapamadım prof. ama seni yapacağım diyor :))) 

Büyük olan poz ise göz kırpma pozumuz (Zeyno gözünü kırpsana deyince, 4-5 kere arka arkaya selektör atıyor kuzu) :)