19 Ocak 2012 Perşembe

5 ayı geride bırakırken,,,

1,2,3 değil tam 5 ayı geride bırakmışız… zaman gerçekten çok hızlı geçiyor. Zeyno hergün büyüyor, yeni bir şeyler öğreniyor. Her gün yeni bir huy kazanıyoruz. Bazı iyi alışkanlıklarımızı veya kötülerini ertesi gün unutuyoruz, yepyeni bir Zeyno oluyoruz.
Ofisteki odamda canım kocamın hediyesi dijital bir çerçeve var, içinde tabiîki de Zeyno’nun fotoğrafları,,, insan en iyi fotoğraflara baktıkça anlıyor, Zeyno doğduğundan beri ne kadar da değişmiş.
2012 yılında her ayın 19’unda Zeyno’nun güzel bir fotoğrafına çekeceğim, ve bir de o ayın unutulmaması gerekenlerini yazacağım,,, ileride okuyup bol bol gülebilmek için…

Şöyle bir hafızamı yoklamaya çalışıyorum, 5 ayda neleri geride bırakmışız meğer;
·         Zeyno, 19 Ağustos 2011 günü saat 14:57’de dünyaya merhaba dedi. Doğduğunda bile gülüyordu J beklenenden küçük doğmuştu. Ele avuca gelmiyordu. Bir yerine bir şey olacak diye herkes korkuyordu. 2.720 gr ağırlığında, 46 cm boyunca, uzun kirpikli, bir sürü saçlı, babası gibi koca gözlü, kıpkırmızı dudaklı, bana göre dünyanın en güzel kızı olarak dünyaya geldi.
·         Tüm süreç boyunca canlarımız Ece ve Mehmet yanımızdaydı.(hatta canım kardeşim, tüm korkusuna rağmen elimi tutabilmek için doğuma bile girdi) Hastanedeki ilk ziyaretçimiz kuzenimiz Ayşegül olmuştu. Hatta benim apar topar doğuma girmem dolayısıyla, kızcağız 10 dakika içinde odamızı bile hazırlamıştı.

·         Doğumumuzun muhteşem fotoğraflarını Photograhia’dan Fatoş çekmişti.
·         Tatlı hemşirelerimiz Suna ve Cansu’yu çok sevmiştik. Bir tane cadı vardı, ismini hatırlamıyorum, onu sevmemiştik J

·         Zeyno 24.08.2011’de sarılık (17,9 bilirubin değeri ) dolayısıyla tekrar hastaneye yatmıştı. Hemşireler, taburcu olan bebeklerin %70’inin sarılık yüzünden geri geldiğini söyleyince rahatlamıştık. Hastane odasında, ultraviyole ışığın altında gözünde bantla çırılçıplak yatışını hala unutamıyorum.


·         Zeyno’nun göbişi 28.08.2011 günü düşmüştü, Alper amcamız göbeği Harward’a götürüp, gömdü J
·         Zeyno 9 günlükken günlüğüme aldığım notlar: “Baban gibi esniyorsun, baban gibi sıcağı sevmiyorsun, baban gibi uykuyu seviyorsun, tıpkı banana benziyorsun” :)
·         Zeyno’yu ilk Ayda teyzemiz 29.08.2011’de yıkamıştı J Biz annemle saygı duymuştuk resmen J
·         Zeyno doktor ziyaretleri dışında ilk defa İrem’in baby shower’ı için 22 günlükkten dışarı çıktı. Gezenti kızım, ondan sonra da neredeyse hergün sokak yüzü gördü mutlaka.
·         11/09/2011’de arabada derin uykuya dalabildiğini fark ettik. Gerçekten motor sesi ve annenin karnının içindeki sesin benzerliği var sanırım.
·         Zeyno’nun tırnaklarını ilk defa annem kesti. Hatta ben 40 gün kesemedim. Annem Ankara’ya gidince ilk tırnak kesmem 1 saate yakın sürmüştü J
·         Emzirme savaşlarımız yaklaşık 1 ay sürmüştü, sonra ben biberona yenildim. Zeyno hayattaki ilk tercihini benden yana değil, biberondan yana kullandı ve beni bir süt pompasına mahkum bıraktı.  Ama ben inadımdan, 4 ay anne sütü dışında hiç birşey vermeden besledim kızımı. Bana bu zor süreçte süt annelerimiz Ece ve Ayda çok yardımcı oldular. Sütüm yetmediği her an, kendi kızları gibi Zeyno’yu beslediler.
(eyyy Aslan kızı göreceğiz bir Koç burcu kadınını yenebilecek misin?)
·         Zeyno, 40 uçurmaya Aynur teyzeme gitmişti.
·         Zeyno’yu ilk defa 50 günlükken babaannesine bırakmış ve sevgili İrem ve Barış’ın nişan yemeğine gitmiştik.
·         Zeyno ilk karayolu seyahatini 15/10/2011 günü İstanbul’dan Ankara’ya yapmıştı, kuzucuğum yol boyu uyumuştu.
·         Zeyno ilk uçak seyahatini Antalya’dan İstanbul’a 12/11/2011 günü yapmıştı. Uyumamıştı ama ağlamamıştı da aynı zamanda. Etrafı inceleyip durmuştu.
·         Zeyno doğumundan beri kullandığımız cam beşikten, kendi yatağına 12/11/2011’de 2,5 aylıkken terfi etmişti.
·         Benim boyu güdük, kafası büyük kızım Zeyno, yeni doğan kıyafetlerini 3. Ayda, 0-3 ay kıyafetlerini ise 4. Ayda giymeyi bırakmıştı. Neyse ki sonunda ayımızı yakaladık. Şimdi 3-6 ay kıyafetleri giyiyoruz.
·         Zeyno’nun 2. Ve 4 .ay aşılarından sonra  1’er gün ateşi olmuştu, aşı dışında ilk ateşimiz ise 11.01.2012 Çarşamba günü oldu. 38 derece ateşten sonra korkup çeyrek kaşık Calpol vermiştik.

·         29/11/2011’de kollarından tutup kaldırmaya çalıştığımızda kafasını geriye doğru düşürmeden durabilmeyi başarmıştı (tabi birkaç saniye)
·         Zeyno ilk tokadını komşu kızı, sınıf başkanı Beren’den yemişti
·         Bakıcımız N. teyzemiz, 1/12/2011 Perşembe günü hayatımıza girmişti.
·         Ben Zeyno’yu 02 /01/2012 Pazartesi günü, yaklaşık 4,5 aylıkken bırakıp işe başlamıştım L
Üfff kimbilir daha unuttuğum neler neler vardır…

·         Zeyno’nun 23.08.2011’de topuk kanı alınırken, zırıl zırıl ağlamıştım

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder